كارگاه اصالت
در طراحي اصالت عنصر احترام نقش محوري دارد. وقتي به عناصر متضاد اجازه مي دهيم نقش مجاورت را براي هم بازي كنند به بودن همه آنها در كنار هم احترام گذاشته ايم. احترام به بودن عناصر متضاد در كنار يكديگر حكايت از موضع گيري "نمي دانم" دارد. اگر رجحاني براي يك موضع ممكن بود متصور شويم موضع ديگر قابل حذف بود. وقتي موضع هاي متضاد در كنار يكديگر مجال خود نمايي پيدا مي كنند طراح خود را از مقام قضاوت خلع يد نموده و تا حد شاهد بي طرف كناره مي گيرد. دنياي اصيل دنياي بدون قضاوتي است. فرم در بعد اصالتش خود را در معرض انتخاب مخاطب قرار مي دهد و به انتظار مي نشيند.