تازگی ها کتاب "من، من هستم"، نوشته ناتان رال، با گفتگوهايي از "سری ساتيا سای بابا" را خواندم. فوق العاده بود. خواندنش را توصيه می کنم. کتاب "سايکو سيبرنتيک، روانشناسی خلاقيت" نوشته ماکسول مالتز را هم الان دارم می خوانم. بد نيست. کمی قديمی است اما مطالب درخور توجهی دارد. جايي در کتاب اول مانترايي هست:
شيوا می گويد: Sathyam, Shivam, Sundaram يعنی: "هستی، هوشياری، زيبايي" فکر کردم، اين همان مانترای خلاقيت نيست؟