فضای ذات
در طراحی بیشتر از هر چیز به سراغ ذات صورت مساله و به سراغ هارمونی این ذات می رویم. با این ذات بازی می کنیم. در این ذات تعمق می کنیم. جوانب آن را آشکار می کنیم و اگر لازم شد در فضای لجبازی با این ذات هم ایده پردازی می کنیم. یک وقتهایی لیوانی که نمی شود توی آن چیزی نوشید یک موهبت است. عینکی که با آن نمی توان دید، لباسی که چیزی را نمی پوشاند و سیگار بدون دود هم گاهی پاسخهای شگفت انگیز صورت مساله های واقعی هستند.