به تازگی دریافته ام:
کنترل آدمها یک کار کاملا غلط و کنترل شرایط یک کار کاملا درست است. تمیز دادن این دو مساله کار دشواری است که فرق مدیر اندیشمند را از مدیر عکس العملی آشکار می کند.
همیشه باید در حال کنترل شرایط باشیم. این کنترل به معنای دخالت نیست. به معنای حضور و آگاهی است. باید بدانیم چه اتفاقی دارد می افتد و در صورت لزوم دخالت کنیم. دخالت زود هنگام یا دیر هنگام، دخالت سطحی تر یا عمیق تر از حد لازم و دخالت در مسائلی که بدون دخالت هم بخوبی حل می شوند از خطاهای مدیر غیر اندیشمند است.