فضاي آزادي فضاي بي هدفي نيست.
آدم آزاد به هر طرفي نمي رود. به طرفي مي رود كه انتخابهايش قرار دارند. جامعه آزاد هم به هر طرفي نمي رود. به طرفي مي رود كه افكار عمومي انتخاب مي كند. ذهن آزاد نيز به هر موضوعي نمي پردازد. انسان آزاد در گستره انتخابهايش به چالشها و ضرورتهايش نگاه مي كند و با طرح مساله زمان، اين چالشها و ضرورتها را تبديل به پروژه مي كند. فضاي آزادي، فضاي برنامه ريزي براي اين پروژه هاست بدون اين كه عوامل ناخواسته و انتخاب نشده بر آنها تاثيري داشته باشند.