آدم خلاق
آدم خلاق موجود عجیبی است. او نخست با متمرکز نشدن بر هیچ چیز می تواند وسیع ترین حیطه های موضوعی و فکری را غواصی کند و سپس با متمرکز شدن بر اصل موضوعی که یافته می تواند آن را به بهترین شکلی تفسیر و شناسایی کند. آدم خلاق این تمرکز و بی تمرکزی را یکجا دارد و این شعبده طبیعت است. آدم خلاق در دنیای ندانستن غوطه ور است و مساله و مشکل را در نگاهی بدون دانش، کنجکاو و کودک مسلک می نگرد. به گونه ای که کوچکترین پیش زمینه و قضاوتی در مورد آن ندارد. اما در هنگام ارزیابی و تصمیم گیری همچون دانشمندی مادرزاد به جست و جوی اطلاعات می شتابد و آنچه از دانش مرتبط با مساله وجود دارد وامی کاود و جمع می کند تا پاسخی در اوج خلق شود.