وقتی عشق به کسی یا چیزی محدود شود، آدم رابطه عاشقانه اش با دیگران را از دست می دهد. وقتی آدم رابطه عاشقانه اش با خودش باشد، تاثیرات این رابطه را به همه کائنات می تواند تعمیم دهد. نتیجه بارز این عشق در نخستین قدم، "احترام" است. آدمی که عاشق خودش باشد و قدرت تعمیم این عشق به دیگران را داشته باشد، آدم محترمی می شود که قادر است با دیگران روابط محترمانه برقرار کند.