خلاقيت، اصرار به نگاه کردن از زاويه ديد تازه است. خلاقيت، بازی پيدا کردن راه حل منحصر به فرد "خود من" است. خلاقيت حرکت در فضای کودکانه برخورد با مسائل است. آنجا که درگير شدن با مساله ارزشی بسيار بيشتر از يافتن پاسخ منطقی و معقول می يابد. آنجا که تنها يافتن پاسخ نيست که رضايتمندی را بوجود می آورد. آنجا که هر پاسخی شايسته و درخور توجه نيست و آنجا که تنها بهترين پاسخ و شگفت آور ترين دستاورد می تواند به انتها رسيدن بازی را آشکار کند. هيچ به پاسخ شگفت آوری دست يافته ايد که حسادت بر انگيز باشد؟ هيچ در مواجهه با ايده شگفتی آرزو کرده ايد که ای کاش اين ايده از آن من بود؟ اينجا می بايست به دنبال رگه های اصيل خلاقيت گشت.